Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2016

Όταν ο αθλητισμός μπορεί να ενώνει....!!!! του Γιώργου Πλουμίδη

Δυο αθλήτριες αντίπαλων ομάδων, μια αληθινή αγκαλιά.

Οι σκέψεις που γεννιούνται βλέποντας μια τέτοια φωτογραφία είναι προφανώς διαφορετικές στον καθένα μας, αλλά σε γενικές γραμμές έχουμε να κάνουμε με την χιλιοειπωμένη έκφραση μια φωτογραφία ίσοδυναμεί με 1000 λέξεις..

Η ουσία του θέματος, για να μην μακρηγορούμε είναι πως μπορεί ο αθλητισμός να ενώνει ανθρώπους άγνωστους μεταξύ τους, αντίπαλους στο γήπεδο, αλλά συνοδοιπόρους στο άθλημα που αγαπούν και κάνουν αλλά και στη ζωή γενικότερα...

Όταν λοιπόν αφήνονται στην άκρη οι επιμέρους διαφορές, κόντρες, διαμάχες, προϊστορίες,τοπικισμοί,σκοπιμότητες και οτιδήποτε άλλο μπορεί να επηρεάσει την απρόσκοπτη και ομαλή εξέλιξη ενός παιχνιδιού, τότε αναδυκνείεται το πραγματικό πρόσωπο, που είναι και η ουσία του αθλητισμού, δηλαδή η αναγνώριση της ανωτερότητας του αντιπάλου, η απόδοση συγγαρητηρίων στο νικητή, ο ευγενής ανταγωνισμός, το καθαρό παιχνίδι και εν τέλει η απόλαυση αυτού που κάνουμε σαν αθλητές, προπονητές, φίλαθλοι....

Τότε μόνο νιώθεις γεμάτος σαν άνθρωπος διότι γεμίζεις συναισθήματα και εμπειρίες που όσοι δεν τα έχουν ζήσει εξακολουθούν να νομίζουν πως οι ομάδες μας χωρίζουν και ότι ο αθλητισμός διχάζει...
Κάνουν πολύ μεγάλο λάθος όλοι αυτοί, καθώς θα πρέπει να καταλάβουν πως κανείς δεν έχει να χωρίσει τίποτα με κανέναν, ενώ αντιθέτως όλοι μαζί μπορούμε να πάμε το άθλημα που υπηρετούμε ένα βήμα πιο μπροστά και κατ' επέκταση και όλη την αθλητική ζωή της χώρας μας ψηλότερα...

Κάποιοι βέβαια θα ισχυριστούν ότι αυτά που γράφεις γίνονται μόνο σε μη δημοφιλή αθλήματα ή σε αναπτυξιακά πρωταθλήματα κτλ. Θα διαφωνήσω διότι έχουμε δει πολλές φορές να γίνονται και έκτροπα σε τέτοια πρωταθλήματα,οπότε δεν αποτελεί σαφές επιχείρημα.

Όλα λοιπόν είναι απόρροια της παιδείας που έχει καθένας μας,  γι αυτό επιβάλλεται να γαλουχήσουμε όλα τα νέα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό με αξίες που θα τους επιτρέπουν να απολαμβάνουν αυτό που κάνουν και να φεύγουν πλήρεις συναισθημάτων και παραστάσεων από το γήπεδο που θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη τους και θα είναι παρακαταθήκη για τη ζωή τους....

Θα κλείσω με 6 λέξεις που ανέβασα στο facebook: "Γιατί ο δικός μας αθλητισμός ενώνει...."!

Ευχή όλων, να ναι ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ που ενώνει και όχι ο δικός μας μόνο...





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου