ΟΤΑΝ ΑΠΑΡΝΕΙΣΑΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΓΙΑ ΤΟ "ΙΔΑΝΙΚΟ" ΜΕΛΛΟΝ...Γράφει ο Πλουμίδης Γιώργος

Καθημερινά, γύρω μας, φίλοι, γνωστοί, συγγενείς άνθρωποι κάθε λογής πέρνουν αποφάσεις που αλλάζουν τη ζωή τους σε μεγάλο βαθμό.
Αποφάσεις που στο μυαλό τους τουλάχιστον αποτελούν την έναρξη μιας ιδανικής περιόδου στη ζωή τους, μια τομή με το παρελθόν ή αν προτιμάτε μια αρχή του μέλλοντος που ονειρεύονται.
Στην πορεία όμως της πραγματοποίησης του "ονείρου" τους, αφήνουν το παρελθόν πίσω τους ή ακόμη χειρότερα το διαγράφουν- το απομακρύνουν.
Ένα παρελθόν όμως, γεμάτο από παρέες, φιλίες, αγάπες, έντονες στιγμές, συναισθήματα που σημάδεψαν θετικά τη ζωή τους.
Νομίζουν ότι η νέα τους αρχή(η ιδανική όπως έιπαμε νέα ζωή) θα τους καλύψει κάθε κενό στη ψυχή.
Ίσως προσωρινά να γίναι αυτό. Όταν όμως περνάει ο χρόνος, αρχίζουν να βγαίνουν στον αφρό τα συναισθηματικά κενά του παρόντος από την έλλειψη του παρελθόντος.
Νιώθουν την αυτο-απομόνωση, την αυτο-εξορία τους στο δικό τους ξερονήσι, στην ουσία όμως την αυτοτιμωρία και αυτοκαταστροφή τους αν δεν συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει πραγματικά.
Αποτέλεσμα, οι ψυχολογικέςς μικροδιαταραχές, τα κενά, οι κρίσεις και οι αψυχολόγητες συμπεροφορές.
Στην αναζήτηση λύσης του προβλήματος τους καταπέφτουν στους γιατρούς, στα χάπια, αλλά η ίαση ειναι μόνο μία:
η ΠΛΗΡΩΣΗ της ψυχής του, του συναισθηματικού τους κόσμου με όλα όσα άφησαν πίσω ΑΝΑΙΤΙΑ-ΑΔΙΚΑ-ΑΣΚΟΠΑ και υποσυνείδητα ΑΝΕΥ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ ΤΟΥΣ!
Γιατί μόνο τώρα αποδείχτηκε πόσο λάθος ήταν η ΔΙΑΓΡΑΦΗ του παρελθόντος γαι ένα ΜΕΛΛΟΝ-ΟΝΕΙΡΟ. Μόνο που ξέχασαν ότι για να έχεις μέλλον, πρέπει να έχεις παρελθόν και παρόν.
Και όταν μιλάμε για ένα παρελθόν καλό, τότε η αναπόλυση του αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του παρόντος που δεν θα γίνει το μέλλον που ήθελες, όχι γιατί δεν μπορεί να γίνει, αλλά γιατί το αποσύνδεσες από το παρελθόν. Άλλωστε η συνέχεια είναι βασικό συστατικό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Αποδυκνείεται έτσι ότι  μόνο ο συνδυασμός μπορεί να σε κάνει να ζήσεις αυτό που ονειρεύεσαι, ενώ αντιθέτως οι αποκυρήξεις του παρελθόντος συνοδεύονται μόνο από τύψεις για όσους πλήγωσες, αναπολήσεις για τα όμορφα που έζησες, νοσταλγία για όλα αυτά που θέλεις, αλλά τα απαρνήθηκες για τη δική σου "γη της επαγγελίας".
Όμως η ΙΘΑΚΗ σου είναι εκεί και σε περιμένει...αρκεί να τολμήσεις το ταξίδι μέσα από τα βάθη της ψυχής σου....

Υ.Γ.: Όπου Ιθάκη βάλτε πρόσωπα από το παρελθόν που αποκυρήξε ο καθένας χωρίς λόγο και αιτία...